Kekasihku bernama kucing.

Siapa tak tahu kucing dia memang loser. Siapa tak kenal Rain pun dia memang loser. Siapa tak suka kucing pun dia loser. Dan siapa tak solat Isyak lagi dia lah yang paling loser. Ahh, terus down.

Aku sangat suka dengan kucing. Feveret lah senang cerita. Teringin jugak nak bela 10 ekor sekali tapi takut kena halau rumah pulak nanti. Maunya mak aku siku aku. Jadi, cukup lah seekor. Itupun gugur rambut aku. Maka maka maka, nak cari calon suami, (aku tak main lah cari calon boyfriend, noob!) kenalah yang penyayang. Penyayang dekat semua benda termasuk lah aku dan kucing. Bila pergi kedai makan yang tak ada kucing, aku akan terus cop kedai makan tu noob. Tak best. Tak boleh sondol sondal perut kucing. Tak boleh bagi kucing makan. Tak boleh nak tanya kucing tu "oi, kenal Rain tak?". Tapi bila setiap kali aku tanya, mesti kucing tu blah. Hahaha Rain mesti femes disebabkan perangai setan dia. Maknanya, gua dah didik dia sehingga dia di-dumped oleh kucing kampung kampung ni.

Semalam aku bagitahu Rain, "weh, kalau ada orang kacau, Rain terus tunjuk L dekat diorang. Bagitahu diorang ni Loser nak kacau kucing handsome macam aku! Jangan tunjuk jari tengah pulak, nanti nampak sangat aku tak didik kau." Tapi respond dia, "huarghh" *menguap*. -.-

Lelaki yang tak suka kucing memang aku rasa nak bagi kaki. Tolonglah, kucing pun makhluk Allah jugak. Aku marah betul bila orang suka euww euww dengan kucing padahal dia tak tahu, bila kita bagi kucing makan, atau tolong kucing tu, kuing tu akan doakan kita. Aku selalu suruh Rain doakan aku, tapi dia buat tak layan terus aku sepak dia tidur bawah. Haha takdelah, paling koman pun ketuk kepala dia.

Macam dah lenguh je tangan. Maka, bye.

No comments:

Post a Comment